"Ζήτησέ μου το φως απ' τα μάτια μου να στο δώσω..."

"...Ζήτησε μου την γη με τους όμους μου να σηκώσω"

Ευτύχησα μέχρι στιγμής στην ζωή μου να αποκτήσω μερικούς πολύ μεγάλους
και καλούς φίλους, κάποιοι από τους οποίους όμως έφυγαν μακριά. Έχουμε ζήσει μεγάλες στιγμές μαζί και το πιο πιθανό είναι να ζήσουμε και πολλές άλλες. Στο χέρι μας είναι άλλωστε!

Η τύχη-μοίρα πείτε το όπως θέλετε έφερε δύο τεράστια κεφάλαια της ζωής μου στην ίδια πόλη. Και μαντέψτε ποιος θα πάει να τα κάνει όλα άνω-κάτω!!! Θα κατηφορίσω λοιπόν για την Πρωτεύουσα για να μάθω σε αυτούς που ζούνε κάτω από τα Τέμπη πως χορεύεται η ζεϊμπεκιά και το τσιφτετέλι, τι σημαίνει γλέντι με ΟΛΑ του τα παρελκόμενα καθώς και γιατί νανανα να να δεν είμαι καλά στα μυαλά μου!

Συνομιλία με το μπουζούκι μου στον Πειραιά:

-"Έρχομαι"
-"Ωραία, σε ποιά μπουζούκια να κλείσω να πάμε;;;"

και πάμε για μια ακόμα φορά: "Νύχτα ξελογιάστρα, νύχτα όμορφη..."